Interview met Taco Jansonius
Het Werkspoorkwartier kent inmiddels een aantal grote verzamelgebouwen waar veel kleine bedrijven gehuisvest zijn. Iedereen kent de Campus, de Schaverij, de Vlampijpateliers of ‘t Hof van Cartesius. Maar wie werken daar eigenlijk?
We spreken met Taco Jansonius (50) die als zelfstandig ondernemer opereert onder de naam Typisch Taco en met zijn bedrijf gehuisvest is bij ‘t Hof van Cartesius.
Wat is nou Typisch Taco?
“Ik ben procesmanager in de fysieke leefomgeving”, zegt Taco lachend. “Tja dit is het formele antwoord maar zegt veel mensen eigenlijk niets. Beter uitgelegd help ik bedrijven en overheden om allerlei problemen in de openbare ruimte van stad en platteland aan te pakken. De laatste tijd richt ik me vooral op duurzame stadslogistiek en bouwlogistiek. En daarnaast houd ik me bezig met het biodiverser maken van de stad en dan met name bedrijventerreinen.”
“In 2015 ben ik voor mezelf begonnen. Mijn kantoor zat toen nog in De Voorziening in het Griftpark. Ik ontmoette in die tijd Bianca en Charlotte, initiators van ‘t Hof van Cartesius, en was totaal gefascineerd door het feit dat iemand midden in de stad een stuk verlaten grasland ziet en dan denkt: laten we hier een bedrijf bouwen. Iedereen denkt dan natuurlijk, dat lukt niet, dat kan niet. Ik ging de plannen voor het Hof volgen en deed mee met de crowdfundingsactie. Als tegenprestatie mocht ik een week gratis komen flexwerken in de flexwerkruimte van ‘t Hof. Als die eenmaal gerealiseerd was – en ja, het is zover gekomen, eind 2017 is ’t Hof opgeleverd! Dus ik stond in januari 2018 met m’n laptop voor de deur en was meteen verkocht.u Mijn vorige kantoor was mooi maar heel gesloten en er was weinig wisselwerking tussen ondernemers onderling. Eigenlijk vond ik het er gewoon saai. Dus ben ik begin 2018 naar ‘t Hof verhuisd met mijn bedrijf. Ik ben ontzettend blij met die keuze. Je ontmoet heel veel mensen hier en het is prettig dat binnen zo met buiten verbonden is. e Er is veel contact en uitwisseling. En elke dag gebeurt er wel iets bijzonders, iets wat je van te voren niet had voorzien. Komt er een Eurocommissaris uit Malta de tuin officieel openen, dat soort dingen.”
Ook over het Werkspoorkwartier is Taco enthousiast. “Het bedrijventerrein heeft een mooie maat. Het is groot genoeg dat er veel kan en gebeurt, en klein genoeg dat je in staat bent om alles te overzien en snel een netwerk op te bouwen. Ik heb ook veel op Lage Weide gewerkt, daar heb ik ook iets mee, maar dat is zo groot dat het nauwelijks te overzien is, daar mist de menselijk maat.
Ik heb jarenlang gewerkt als adviseur regionale economie bij de Kamer van Koophandel en heb een goed beeld van hoe bedrijventerreinen reilen en zeilen. Traditioneel kennen bedrijventerreinen weinig betrokkenheid van ondernemers bij wat er speelt. Mooi aan het Werkspoorkwartier is dat je hier juist het begin ziet van een bovengemiddeld goede samenwerking. Het leuke van het gebied is ook nog de mix van al die creatieven en de traditionele bedrijven. Dat die van elkaar gaan leren, dat is echt twee kanten op. Ik vind het heel mooi om daar een rol in te gaan spelen. En ik vind het erg grappig dat ik eerst jarenlang vanuit de KvK bedrijfskringen adviseerde en dat ik nu als BKC’er gewoon zelf lid van zo’n club ben.”
“Nu ik hier wat langer rondloop, zie ik dat veel bedrijven problemen hebben met parkeren en tegelijkertijd zie ik ook als ik hier rondloop allemaal plekken die leeg zijn. Dat zijn soms parkeerplekken en soms ook stukken grond waarvan je denkt: hier zou iets kunnen. Wat nodig is, is beter zicht op welke bedrijven plekken over hebben en welke bedrijven juist extra plekken nodig hebben. Om die bedrijven vervolgens aan elkaar te matchen. Ik ga met een bijdrage van het Ondernemersfonds aan de slag om die inventarisatie en match te maken. De eerste voorbeelden hiervan zijn er al. De Werkspoorkathedraal huurt bijvoorbeeld al parkeerplekken bij anderen, net als KidZcity.
Een volgende stap is om te kijken of je ook met minder auto’s toekan. Door bijvoorbeeld auto’s te gaan delen of deelfietsen in te zetten. Ik ben geïnspireerd geraakt door De Wetering. Daar hebben ze een soort witte fietsen-plan dat heel goed werkt.”
Taco heeft ook een droom. “In het verleden heb ik voor culturele zondagen een paar keer een boottocht vanaf de Werkspoorkathedraal door de haven van Lage Weide georganiseerd. Ik vertel dan onderweg over de industrialisering langs het Merwedekanaal en Amsterdam-Rijnkanaal. Een reis in de tijd. Eerst had je de Munt, PEGUS (Eneco), Werkspoor, Demka en toen begon het aan de overkant, in de haven van Lage Weide, met Theo Pouw en de Container Terminal Utrecht als boegbeelden. Vast hoogtepunt is aanmeren bij het atelier van kunstenaar Ruud Kuijer die je dan meeneemt naar zijn Waterwerken, de betonnen sculpturen langs het kanaal. Die zijn deels nog gemaakt in de Werkspoorkathedraal, toen die leeg stond. Mijn droom is om met een eigen boot in de Werkspoorhaven te liggen en dan veel vaker vaarexcursies te organiseren. De geschiedenis van Utrecht vanaf het water vertellen is fascinerend. Gaat ver terug, tot een Romeins fort aan de Oudegracht.”
